India's Propulsion Gap: The Challenge of Indigenous Engine Development
UPSC Relevance
Prelims: Science & Technology (Defence Technology), Current events of national importance.
Mains: GS Paper 3 (Science & Technology / Security): Indigenization of technology and developing new technology; Achievements of Indians in science & technology; Security challenges.
Key Highlights from the News
ഇന്ത്യയുടെ അഞ്ചാം തലമുറ യുദ്ധവിമാനമായ Advanced Medium Combat Aircraft (AMCA)-യുടെ വികസനം പുരോഗമിക്കുമ്പോഴും, അതിനുവേണ്ട എൻജിൻ നിർമ്മിക്കുന്നതിലെ വെല്ലുവിളികൾ ഈ ലേഖനം ചർച്ച ചെയ്യുന്നു.
ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യത്തെ തദ്ദേശീയ യുദ്ധവിമാനമായ HF-24 Marut (1960-കൾ) മുതൽ ഇന്ന് LCA Tejas വരെ, ഇന്ത്യയുടെ എല്ലാ യുദ്ധവിമാന പദ്ധതികളും വിദേശ നിർമ്മിത എൻജിനുകളെ ആശ്രയിച്ചാണ് മുന്നോട്ട് പോയത്.
LCA തേജസിനായി ഡിആർഡിഒ (DRDO) വികസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച Kaveri engine എന്ന തദ്ദേശീയ എൻജിൻ പദ്ധതി, 35 വർഷത്തെ ശ്രമങ്ങൾക്കും വലിയ സാമ്പത്തിക ചെലവിനും ശേഷം പരാജയപ്പെട്ടു.
നിലവിൽ LCA തേജസ് വിമാനങ്ങൾ അമേരിക്കൻ നിർമ്മിത General Electric (GE) എൻജിനുകളാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ഈ എൻജിനുകളുടെ വിതരണത്തിലെ കാലതാമസം LCA Mk1A വിമാനങ്ങൾ വ്യോമസേനയ്ക്ക് കൈമാറുന്നത് വൈകിപ്പിക്കുന്നു.
AMCA വിമാനങ്ങൾക്കായി GE-യുമായി സഹകരിച്ച് എൻജിൻ നിർമ്മിക്കാനുള്ള ചർച്ചകളും പ്രതിസന്ധിയിലാണ്. പ്രധാനപ്പെട്ട സാങ്കേതികവിദ്യകൾ (core engine technologies) കൈമാറാൻ GE വിസമ്മതിക്കുന്നതാണ് പ്രധാന കാരണം.
ഈ എൻജിൻ ആശ്രിതത്വം വിമാനങ്ങളിൽ മാത്രമല്ല, കരസേനയുടെ അർജുൻ ടാങ്ക് (Arjun Tank), സോറാവർ ലൈറ്റ് ടാങ്ക് (Zorawar Light Tank), നാവികസേനയുടെ കപ്പലുകൾ എന്നിവയിലും പ്രകടമാണ്.
പ്രതിരോധ രംഗത്ത് യഥാർത്ഥ Atmanirbhar Bharat (ആത്മനിർഭർ ഭാരത്) കൈവരിക്കണമെങ്കിൽ, ഇന്ത്യക്ക് എൻജിൻ നിർമ്മാണ സാങ്കേതികവിദ്യയിൽ സ്വയംപര്യാപ്തത (strategic autonomy) നേടേണ്ടത് അത്യന്താപേക്ഷിതമാണെന്ന് ലേഖനം വാദിക്കുന്നു.
COMMENTS