Drone Warfare and India's Defence Modernization
UPSC Relevance
Prelims: Science and Technology (Defence Technology, Drones/UAVs), Current events of national and international importance.
Mains:
GS Paper 3: Security ("Security challenges and their management in border areas," "Science and Technology - developments and their applications and effects in everyday life," "Indigenization of technology and developing new technology").
Key Highlights of the News
Tactical Shift in Indian Military (ഇന്ത്യൻ സൈന്യത്തിന്റെ തന്ത്രപരമായ മാറ്റം): പാഹൽഗാം ഭീകരാക്രമണത്തിന് മറുപടിയായി നടത്തിയ 'ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂറിൽ' (Operation Sindoor) ഇന്ത്യ ആളില്ലാ വിമാനങ്ങൾ (Unmanned Aerial Vehicles - UAVs) ഉപയോഗിച്ചത്, രാജ്യത്തിന്റെ സൈനിക തന്ത്രങ്ങളിൽ വന്ന ഒരു പ്രധാന മാറ്റത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
Global Precedents (ആഗോള മാതൃകകൾ): 2020-ലെ നഗോർണോ-കറാബാക്ക് യുദ്ധം, റഷ്യ-ഉക്രെയ്ൻ യുദ്ധം, മ്യാൻമറിലെ ആഭ്യന്തര സംഘർഷം എന്നിവ ഡ്രോണുകൾക്ക് ആധുനിക യുദ്ധത്തിൽ എത്രത്തോളം സ്വാധീനം ചെലുത്താൻ കഴിയുമെന്ന് തെളിയിച്ചു.
Democratization of Warfare (യുദ്ധത്തിന്റെ ജനാധിപത്യവൽക്കരണം): വാണിജ്യാടിസ്ഥാനത്തിൽ ലഭ്യമായ ഡ്രോണുകൾ (commercial drones), ഓപ്പൺ സോഴ്‌സ് സോഫ്റ്റ്‌വെയർ, 3D പ്രിന്റിംഗ് എന്നിവയുടെ ഉപയോഗം, കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ ശക്തമായ ആയുധങ്ങൾ നിർമ്മിക്കാൻ ചെറിയ ഗ്രൂപ്പുകളെപ്പോലും സഹായിക്കുന്നു. ഇത് സൈനികമായി പിന്നോട്ട് നിൽക്കുന്നവർക്കും ശക്തമായ വെല്ലുവിളി ഉയർത്താൻ അവസരം നൽകുന്നു.
India's Security Challenges (ഇന്ത്യയുടെ സുരക്ഷാ വെല്ലുവിളികൾ): ചൈനയ്ക്കും പാക്കിസ്ഥാനും ശക്തവും വൈവിധ്യപൂർണ്ണവുമായ ഡ്രോൺ ശേഖരമുണ്ട്. ഇത് ഇന്ത്യക്ക് ലൈൻ ഓഫ് ആക്ച്വൽ കൺട്രോളിലും (LAC) മറ്റ് അതിർത്തികളിലും വലിയ ഭീഷണി ഉയർത്തുന്നു.
Counter-Drone Systems (ഡ്രോൺ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങൾ): ഇലക്ട്രോണിക് വാർഫെയർ, തോക്കുകൾ, വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങൾ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് ഡ്രോണുകളെ പ്രതിരോധിക്കാൻ സാധിക്കും. ഇന്ത്യയുടെ തദ്ദേശീയമായി വികസിപ്പിച്ച കൗണ്ടർ-യുഎവി സംവിധാനങ്ങൾ പാകിസ്ഥാന്റെ ഡ്രോൺ, മിസൈൽ ആക്രമണങ്ങളെ തടയുന്നതിൽ നിർണായക പങ്ക് വഹിച്ചു.
Need for Mass Production (വൻതോതിലുള്ള ഉത്പാദനത്തിന്റെ ആവശ്യം): ആധുനിക യുദ്ധങ്ങളിൽ ഡ്രോണുകൾക്ക് ഉയർന്ന നഷ്ട സാധ്യതയുണ്ട് (low survivability rate). അതിനാൽ, ഇന്ത്യ തദ്ദേശീയമായി, കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ, വൻതോതിൽ ഡ്രോണുകളും ലോയിറ്ററിംഗ് മ്യൂണിഷനുകളും നിർമ്മിക്കുന്നതിനുള്ള കഴിവ് വർദ്ധിപ്പിക്കണമെന്ന് ലേഖനം വാദിക്കുന്നു.
Key Concepts Explained
Unmanned Aerial Vehicle (UAV) / Drone:
പൈലറ്റ് ഇല്ലാതെ, ദൂരെ നിന്ന് നിയന്ത്രിക്കാനോ, മുൻകൂട്ടി പ്രോഗ്രാം ചെയ്ത പാതയിലൂടെ പറക്കാനോ കഴിയുന്ന വിമാനങ്ങളാണിത്. നിരീക്ഷണം (surveillance), ആക്രമണം (attack), ചരക്ക് നീക്കം (logistics) തുടങ്ങി പല ആവശ്യങ്ങൾക്കും ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു.
Loitering Munition / Kamikaze Drone:
ഇതൊരു തരം ഡ്രോണാണ്. ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്തിന് മുകളിൽ നിശ്ചിത സമയം ചുറ്റിപ്പറന്ന ശേഷം (loitering), ലക്ഷ്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞാൽ അതിലേക്ക് ഇടിച്ചുകയറി സ്വയം പൊട്ടിത്തെറിച്ച് ലക്ഷ്യത്തെ നശിപ്പിക്കുന്നു.
ഇസ്രായേലിന്റെ 'ഹാരോപ്പ്' (Harop), ഇറാന്റെ 'ഷഹീദ്' (Shahed) എന്നിവ ഉദാഹരണങ്ങളാണ്.
3D Printing in Defence (പ്രതിരോധ രംഗത്തെ 3D പ്രിന്റിംഗ്):
ഡിജിറ്റൽ ഡിസൈനിൽ നിന്ന് വസ്തുക്കളുടെ മൂന്ന് മാനങ്ങളുള്ള രൂപങ്ങൾ നിർമ്മിക്കുന്ന സാങ്കേതികവിദ്യയാണിത്.
പ്രതിരോധ രംഗത്ത്, ഡ്രോണുകളുടെയും മറ്റ് ആയുധങ്ങളുടെയും ഭാഗങ്ങൾ വേഗത്തിൽ നിർമ്മിക്കാനും, വിതരണ ശൃംഖലയിലെ തടസ്സങ്ങൾ മറികടക്കാനും, കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ ഉത്പാദനം നടത്താനും ഇത് സഹായിക്കുന്നു.
Counter-UAV Systems (കൗണ്ടർ-യുഎവി സംവിധാനങ്ങൾ):
ശത്രുക്കളുടെ ഡ്രോണുകളെ കണ്ടെത്തി നശിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങളാണിത്.
Hard-kill systems: ലേസർ, മിസൈലുകൾ, തോക്കുകൾ എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് ഡ്രോണിനെ ഭൗതികമായി നശിപ്പിക്കുന്നു.
Soft-kill systems: ജാമിംഗ് (jamming), സ്പൂഫിംഗ് (spoofing) തുടങ്ങിയ ഇലക്ട്രോണിക് വാർഫെയർ (electronic warfare) രീതികൾ ഉപയോഗിച്ച് ഡ്രോണിന്റെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു.
Mains-Oriented Notes
Asymmetric Warfare: ചൈനയെപ്പോലുള്ള സൈനികമായി ശക്തരായ എതിരാളികൾക്കെതിരെ, കുറഞ്ഞ ചെലവിലുള്ള ഡ്രോണുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നത് ഇന്ത്യക്ക് ഒരു അസിമട്രിക് നേട്ടം (asymmetric advantage) നൽകും. ഇത് പ്രതിരോധത്തിലെ വിടവുകൾ നികത്താൻ ഭാഗികമായി സഹായിക്കും.
Internal Security Threat: വാണിജ്യാടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള ഡ്രോണുകൾ എളുപ്പത്തിൽ ആയുധങ്ങളാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയുന്നതിനാൽ, ഭീകര സംഘടനകളും രാജ്യവിരുദ്ധ ശക്തികളും ഇന്ത്യയിലെ തന്ത്രപ്രധാനമായ സ്ഥലങ്ങളെയും സാധാരണക്കാരെയും ലക്ഷ്യമിടാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. അതിനാൽ, സൈന്യത്തിന് പുറമെ, ആഭ്യന്തര സുരക്ഷാ ഏജൻസികളും ഡ്രോൺ പ്രതിരോധത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം.
Aatmanirbhar Bharat: ഡ്രോൺ സാങ്കേതികവിദ്യയിൽ സ്വാശ്രയത്വം നേടേണ്ടത് ഇന്ത്യയുടെ തന്ത്രപരമായ ആവശ്യമാണ്. ഇതിനായി DRDO, പൊതുമേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങൾ, സ്വകാര്യ കമ്പനികൾ, സ്റ്റാർട്ടപ്പുകൾ എന്നിവയെ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു ശക്തമായ പ്രതിരോധ വ്യാവസായിക അടിത്തറ (defence industrial base) ആവശ്യമാണ്.
Pros (of Drone Warfare for India):
Precision Strikes: ആളപായം കുറച്ച്, കൃത്യതയോടെ ശത്രു ലക്ഷ്യങ്ങളെ ആക്രമിക്കാൻ സാധിക്കുന്നു.
Low Cost: പരമ്പരാഗത യുദ്ധവിമാനങ്ങളെയും മിസൈലുകളെയും അപേക്ഷിച്ച് ചെലവ് കുറവാണ്.
Reduced Risk to Pilots: പൈലറ്റുമാരുടെ ജീവൻ അപകടത്തിലാക്കാതെ ഓപ്പറേഷനുകൾ നടത്താം.
Force Multiplier: നിലവിലുള്ള സൈനിക ശേഷിക്ക് ഒരു അധിക കരുത്ത് നൽകുന്നു.
Cons (Challenges for India):
High Attrition Rate: ഡ്രോണുകൾക്ക് പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങളെ അതിജീവിക്കാനുള്ള ശേഷി കുറവാണ്. അതിനാൽ, വലിയ തോതിലുള്ള നഷ്ടം സംഭവിക്കാം.
Indigenous Production Lag: ഇന്ത്യയുടെ ആഭ്യന്തര ഉത്പാദനം ഇപ്പോഴും ആവശ്യത്തിനനുസരിച്ച് ഉയർന്നിട്ടില്ല. നിർണായക ഘടകങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോഴും ഇറക്കുമതിയെ ആശ്രയിക്കുന്നു.
Procurement Delays: സൈന്യത്തിന് ആവശ്യമായ സംവിധാനങ്ങൾ വാങ്ങുന്നതിലുള്ള കാലതാമസം, സ്വകാര്യ കമ്പനികളെ വൻതോതിൽ ഉത്പാദനം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നു.
Balanced View / The Way Forward (സന്തുലിതമായ കാഴ്ചപ്പാട്):
ഡ്രോണുകൾ ആധുനിക യുദ്ധതന്ത്രത്തിന്റെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. ഇന്ത്യ ഈ യാഥാർത്ഥ്യം ഉൾക്കൊള്ളണം.
കേവലം ഇറക്കുമതിയെ ആശ്രയിക്കാതെ, 'മേക്ക് ഇൻ ഇന്ത്യ' പദ്ധതിയിലൂടെ തദ്ദേശീയമായി, വൻതോതിൽ, കുറഞ്ഞ ചെലവിൽ ഡ്രോണുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം.
ഇതിനായി പൊതു-സ്വകാര്യ പങ്കാളിത്തം (public-private partnership) പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും, സ്റ്റാർട്ടപ്പുകൾക്ക് ആവശ്യമായ പിന്തുണ നൽകുകയും വേണം.
സൈന്യത്തിന്റെ ആവശ്യകതകൾ കൃത്യസമയത്ത് നിറവേറ്റുന്ന ഒരു കാര്യക്ഷമമായ സംഭരണ പ്രക്രിയ (procurement process) അനിവാര്യമാണ്.
ശക്തമായ ഒരു ഡ്രോൺ ആക്രമണ ശേഷി വികസിപ്പിക്കുന്നതിനൊപ്പം, അതിനെ പ്രതിരോധിക്കാനുള്ള ഒരു ശക്തമായ കൗണ്ടർ-ഡ്രോൺ സംവിധാനവും ഒരുക്കേണ്ടതുണ്ട്.
COMMENTS