India-Pakistan Relations: The Limits of Diplomacy
UPSC Relevance
Prelims: International Relations (India and its neighborhood), Current events of national and international importance, Important International institutions (UN, UNSC).
Mains:
GS Paper 2: International Relations - "India and its neighborhood- relations," "Bilateral, regional and global groupings and agreements involving India and/or affecting India’s interests."
GS Paper 3: Security - "Role of external state and non-state actors in creating challenges to internal security," "Security challenges and their management in border areas."
Key Highlights of the News
Futility of Diplomacy (നയതന്ത്രത്തിന്റെ വ്യർത്ഥത): 'ഓപ്പറേഷൻ സിന്ദൂറിന്' ശേഷം, ഇന്ത്യയും പാകിസ്ഥാനും തമ്മിലുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിൽ ഉഭയകക്ഷി, ബഹുമുഖ നയതന്ത്രം പരാജയമാണെന്ന് ലേഖനം വാദിക്കുന്നു.
UN's Historical Stance (ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ചരിത്രപരമായ നിലപാട്): ജമ്മു കശ്മീരിന്റെ (J&K) അന്തിമ പദവിയിൽ ഇരു കക്ഷികളും ഇതുവരെ യോജിച്ചിട്ടില്ല എന്ന ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ഭൂപടങ്ങളിലെയും രേഖകളിലെയും നിലപാട്, കശ്മീർ ഇന്ത്യയുടെ അവിഭാജ്യ ഘടകമാണെന്ന വാദത്തിന് അന്താരാഷ്ട്ര പിന്തുണ നേടുന്നതിൽ ഇന്ത്യക്ക് തടസ്സമാകുന്നു.
Complexity of Terrorism Definition (ഭീകരതയുടെ നിർവചനത്തിലെ സങ്കീർണ്ണത): "ഒരാളുടെ ഭീകരൻ മറ്റൊരാളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര സേനാനിയാണ്" എന്ന വാദം കാരണം, ഭീകരതയ്ക്ക് വ്യക്തമായ ഒരു നിർവചനം നൽകുന്നതിൽ ഐക്യരാഷ്ട്രസഭ പരാജയപ്പെട്ടു. ഇത് ഇന്ത്യയുടെ ഭീകരതയ്‌ക്കെതിരായ പോരാട്ടത്തിന് ആഗോള അംഗീകാരം നേടുന്നതിൽ വെല്ലുവിളിയാണ്.
Limits of Self-Defence (ആത്മരക്ഷാധികാരത്തിന്റെ പരിമിതികൾ): ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ ചാർട്ടറിലെ ആർട്ടിക്കിൾ 51 (Article 51) പ്രകാരം ആത്മരക്ഷാർത്ഥം നടപടിയെടുക്കാൻ ഇന്ത്യക്ക് അവകാശമുണ്ടെങ്കിലും, ഭീകരാക്രമണങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇത് സങ്കീർണ്ണമാണ്. ഇന്ത്യയുടെ നടപടികൾ ആനുപാതികമാണോ (proportionate) എന്ന് വിലയിരുത്തപ്പെടും.
Hyphenation of India-Pakistan (ഇന്ത്യ-പാകിസ്ഥാൻ ഹൈഫനേഷൻ): പടിഞ്ഞാറൻ രാജ്യങ്ങൾ ഇന്ത്യയെയും പാകിസ്ഥാനെയും എല്ലാ വിഷയങ്ങളിലും ഒരുമിച്ച് ചേർത്താണ് കാണുന്നത്. ഇത് ഇന്ത്യയുടെ വളർച്ചയെ ബാധിക്കുന്നു.
Author's Conclusion (ലേഖകന്റെ നിഗമനം): അന്താരാഷ്ട്ര വേദികളിൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉന്നയിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഇന്ത്യക്ക് കാര്യമായ നേട്ടങ്ങളില്ല. പാകിസ്ഥാന്റെ ഭീകരവാദ നയം തുടരുന്നിടത്തോളം കാലം, ഉചിതമായ സൈനിക നടപടികളിലൂടെ സ്വന്തം സുരക്ഷ ഉറപ്പാക്കുക എന്നതാണ് ഇന്ത്യയുടെ ഏക മാർഗ്ഗം എന്ന് ലേഖകൻ വാദിക്കുന്നു.
Key Concepts Explained
UN's Stance on J&K:
1948-ൽ ഇന്ത്യ കശ്മീർ വിഷയം ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിൽ ഉന്നയിച്ചപ്പോൾ, അതൊരു ആക്രമണമായി (aggression) പരിഗണിക്കുന്നതിന് പകരം, സമാധാനപരമായ തർക്കപരിഹാരത്തിനുള്ള (Pacific Settlement of Disputes) അധ്യായം ആറ് പ്രകാരമാണ് ചർച്ച ചെയ്തത്.
ഇതിന്റെ ഫലമായി, കശ്മീരിന്റെ അന്തിമ പദവി തർക്കവിഷയമാണെന്ന ഒരു നിലപാട് ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ രേഖകളിൽ നിലനിൽക്കുന്നു. ഷിംല കരാർ (Simla Agreement) പ്രകാരം ഉഭയകക്ഷി ചർച്ചകളിലൂടെ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കണമെന്നാണ് പല രാജ്യങ്ങളും ഇപ്പോൾ വാദിക്കുന്നത്.
Comprehensive Convention on International Terrorism (CCIT):
1996-ൽ ഇന്ത്യ ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെ പൊതുസഭയിൽ മുന്നോട്ടുവെച്ച ഒരു കരട് കൺവെൻഷനാണിത്.
ഭീകരതയ്ക്ക് ഒരു പൊതുവായ നിർവചനം നൽകുക, ഭീകരർക്ക് സാമ്പത്തിക സഹായവും സുരക്ഷിത താവളവും നൽകുന്ന രാജ്യങ്ങളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുക എന്നിവയായിരുന്നു ഇതിന്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യങ്ങൾ. എന്നാൽ, വിവിധ രാജ്യങ്ങൾക്കിടയിൽ സമവായം ഉണ്ടാക്കാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ ഇത് ഇന്നും നടപ്പിലായിട്ടില്ല.
Article 51 of the UN Charter:
ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയിലെ ഒരു അംഗരാജ്യത്തിനെതിരെ സായുധ ആക്രമണം (armed attack) ഉണ്ടായാൽ, ആ രാജ്യത്തിന് സ്വയം പ്രതിരോധിക്കാൻ അന്തർലീനമായ അവകാശമുണ്ടെന്ന് (inherent right of self-defence) ഈ ആർട്ടിക്കിൾ പറയുന്നു.
ഭീകരാക്രമണങ്ങളെ ഒരു 'സായുധ ആക്രമണമായി' കണക്കാക്കാമോ എന്നതിലും, അതിനെതിരെയുള്ള പ്രതികരണം 'ആനുപാതികമാണോ' എന്നതിലും നിയമപരമായ സംവാദങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നു.
Hyphenation (ഹൈഫനേഷൻ):
വിദേശനയത്തിൽ, രണ്ട് രാജ്യങ്ങളെ എല്ലായ്പ്പോഴും ഒരുമിച്ച് പരിഗണിക്കുകയും, ഒന്നിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ മറ്റൊന്നിനെക്കൂടി പരാമർശിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനെയാണ് ഹൈഫനേഷൻ എന്ന് പറയുന്നത്.
ശീതയുദ്ധകാലം മുതൽ, അമേരിക്കയും മറ്റ് പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങളും 'ഇന്ത്യ-പാകിസ്ഥാൻ' എന്ന് ഒരുമിച്ച് ചേർത്താണ് ഈ മേഖലയിലെ പ്രശ്നങ്ങളെ കണ്ടിരുന്നത്. ഈ ഹൈഫനേഷൻ നയം മാറ്റിയെടുക്കാൻ ഇന്ത്യ നിരന്തരം ശ്രമിച്ചുവരുന്നു.
Mains-Oriented Notes
Two-Front War Scenario: പാകിസ്ഥാനിൽ നിന്നുള്ള ഭീകരവാദവും ചൈനയിൽ നിന്നുള്ള അതിർത്തി തർക്കങ്ങളും ഇന്ത്യക്ക് ഒരേ സമയം രണ്ട് യുദ്ധമുഖങ്ങൾ (two-front war) തുറക്കുന്നു. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ നയതന്ത്രപരമായ ഒറ്റപ്പെടൽ ഒഴിവാക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്.
From Non-Alignment to Multi-Alignment: ഇന്ത്യ ഇപ്പോൾ ചേരിചേരാ നയത്തിൽ നിന്ന് മാറി, സ്വന്തം താൽപ്പര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് വിവിധ രാജ്യങ്ങളുമായും ഗ്രൂപ്പുകളുമായും (ഉദാ: Quad, BRICS) സഹകരിക്കുന്ന ഒരു 'ബഹുമുഖ സഖ്യ' (multi-alignment) നയമാണ് സ്വീകരിക്കുന്നത്. ഇത് പാകിസ്ഥാനെ നയതന്ത്രപരമായി ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ സഹായിക്കുന്നു.
Changing Nature of Warfare: സൈബർ ആക്രമണങ്ങൾ, സാമ്പത്തിക ഉപരോധങ്ങൾ, വ്യാജവാർത്തകൾ എന്നിവയെല്ലാം ആധുനിക യുദ്ധത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. അതിനാൽ, സൈനിക ശക്തിക്കൊപ്പം നയതന്ത്ര, സാമ്പത്തിക ശക്തിയും ഇന്ത്യക്ക് അനിവാര്യമാണ്.
Pros (സ്വയം സഹായ സമീപനത്തിന്റെ ഗുണങ്ങൾ):
Strategic Autonomy: സ്വന്തം സുരക്ഷാ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാൻ മറ്റ് രാജ്യങ്ങളുടെ അംഗീകാരത്തിനായി കാത്തുനിൽക്കേണ്ടതില്ല.
Decisive Action: അന്താരാഷ്ട്ര സമ്മർദ്ദങ്ങൾ ഇല്ലാത്തതിനാൽ, ഭീകരവാദത്തിനെതിരെ വേഗത്തിലും ശക്തമായും നടപടിയെടുക്കാൻ സാധിക്കും.
Effective Deterrence: ശക്തമായ സൈനിക നടപടികൾ ശത്രുക്കൾക്ക് ഒരു താക്കീത് നൽകും.
Cons (ദോഷങ്ങൾ):
Risk of Escalation: സൈനിക നടപടികൾ ഒരു പൂർണ്ണമായ യുദ്ധത്തിലേക്ക് (full-scale war) നയിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്, പ്രത്യേകിച്ച് രണ്ട് ആണവശക്തികൾക്കിടയിൽ.
Diplomatic Isolation: അന്താരാഷ്ട്ര നിയമങ്ങളെയും അഭിപ്രായങ്ങളെയും അവഗണിക്കുന്നത് ഇന്ത്യയെ നയതന്ത്രപരമായി ഒറ്റപ്പെടുത്തിയേക്കാം.
Economic Impact: യുദ്ധവും സംഘർഷവും രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കും.
Loss of Moral High Ground: അന്താരാഷ്ട്ര നിയമങ്ങളെ ബഹുമാനിക്കുന്ന ഒരു ജനാധിപത്യ രാജ്യം എന്ന ഇന്ത്യയുടെ പ്രതിച്ഛായക്ക് മങ്ങലേറ്റേക്കാം.
Balanced View / The Way Forward (സന്തുലിതമായ കാഴ്ചപ്പാട്):
ലേഖകന്റെ വാദത്തിൽ കഴമ്പുണ്ടെങ്കിലും, നയതന്ത്രത്തെ പൂർണ്ണമായി തള്ളിക്കളയുന്നത് ഇന്ത്യക്ക് ഗുണകരമല്ല. ശക്തമായ സൈനിക തയ്യാറെടുപ്പും (strong military posture), സജീവമായ നയതന്ത്രവും (proactive diplomacy) ഒരുമിച്ച് കൊണ്ടുപോകുന്ന ഒരു സമീപനമാണ് ആവശ്യം.
ഭീകരവാദത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു വിട്ടുവീഴ്ചയ്ക്കും തയ്യാറാകരുത്. എന്നാൽ, അതേസമയം ചർച്ചകളുടെ വാതിലുകൾ പൂർണ്ണമായി അടയ്ക്കരുത്.
അന്താരാഷ്ട്ര സമൂഹത്തെ ഇന്ത്യയുടെ നിലപാടുകൾ ബോധ്യപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ തുടരണം. പാകിസ്ഥാനെ സാമ്പത്തികമായും നയതന്ത്രപരമായും ഒറ്റപ്പെടുത്താൻ FATF പോലുള്ള വേദികൾ ഉപയോഗിക്കാം.
ഇന്ത്യയുടെ ആത്യന്തിക ലക്ഷ്യം സമാധാനവും സ്ഥിരതയുമാണ്. ഇതിനായി, ശക്തിയും വിവേകവും ഒരുപോലെ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു നയമാണ് വേണ്ടത്.
COMMENTS